Dat was het dan

Na Kerst had ik eigenlijk nog maar heel weinig dagen voordat ik weer terug ging naar Nederland. Het afscheid nemen van iedereen die nog achter bleef, was natuurlijk helemaal niet leuk. In 4 maanden bouw je toch echt een sterke vriendschap op met mensen die niet zomaar even om de hoek wonen.
Maar 30 december was de tijd dan toch aangebroken om afscheid te nemen van de laatste mensen. Marleen was met mij meegegaan naar het station, om me te helpen met mijn bagage. En daar ging ik dan. Langzaam (best snel eigenlijk) verliet ik Jyväskylä. De stad waar ik zoveel leuke dingen heb beleefd.
In Helsinki werd ik van het station gehaald door Nataliia en Alex, haar man. Het was echt fijn dat ik bij hen mocht blijven slapen die nacht, want ik moest de volgende ochtend al heel vroeg op het vliegveld zijn. We hebben met z’n 3e een heel gezellige avond gehad en ik heb daar, met hen, mijn laatste Finse avondmaal gehad.
Op oudjaarsochtend heel vroeg ging ik naar het vliegveld, weer met de auto: Echt aardig van Nataliia en Alex om zo vroeg op te staan op hun vrije dag!
Na ook van hen afscheid te hebben genomen, sloot ik me aan bij de andere honderden reizigers die zich ook nog graag wilden verplaatsen voor nieuwjaar.
De vlucht verliep, net als op de heenweg, heel soepel en om 09.05u (Nederlandse tijd) stond ik op Duitse bodem. Daar werd ik opgewacht door een erg leuk welkomstcomité (Dein en Loes) met bloemen, ballonnen en een groot ‘welkom thuis’-bord.
Hoewel het natuurlijk heel jammer is om zo’n geweldig avontuur achter je te laten, was ik super blij om mijn zusjes weer te zien en had ik veel zin om weer naar huis te gaan!
Het was erg mooi weer en ik genoot meteen van de grote hoeveelheid licht! Dat was in Finland de laatste maanden ver te zoeken.
Thuis aangekomen werd ik verwelkomd met champagne en appeltaart. Echt een heel leuk welkomstfeestje!
Dit was een perfecte afsluiting van mijn Finse avontuur en van het jaar 2013.